Droga Stalheimskleiva jest najbardziej stromym podjazdem w całej północnej części Europy. Zbudowaną ją w latach 1842-48, ale już od 1647 r. funkcjonowała jako szlak pocztowy. Trasa jest tak stroma, że od 2011 roku zmieniono zasady i można nią jechać tylko w dół od strony Stalheim. Kierowcę czeka spory zastrzyk adrenaliny podczas zjazdu.

Pierwsi turyści pojawili się tutaj w latach 70-tych XIX wieku, a miejscowi chłopi przewozili ich wtedy na szczyt doliny wozami zaprzęgniętymi w konie. Piękno tych stron opisał w swoich wierszach poeta i pisarz Per Sivle (1857 – 1904), a J.C. Dahl w 1842 r. namalował pejzaż „Ze Stalheim”. Po nich przybywało tu po wielu artystów, malarzy i poetów. Nie bez powodu Nærøyfjorden i dolina Nærøydalen zostały wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.

Stalheim

Jadąc od strony Voss drogą E-16 należy zjechać przy kierunkowskazie na Stalheim. Tu dobrze jest zrobić sobie przystanek przy hotelu Stalheim i korzystając z uprzejmości obsługi hotelowej przejść przez hotelowy hall na taras widokowy. To najlepszy punkt do podziwiania doliny Nærøydalen. Wychylając się zobaczymy pod sobą drogę wbijającą się w tunel. To zbudowana w latach osiemdziesiątych XX więku nowa trasa E-16, która zastąpiła karkołomną jazdę drogą Stalheimskleiva.

Kleiva oznacza stromiznę

Tuż za hotelem droga skręca w prawo i mijając szlaban (w sezonie zimowym od października do kwietnia droga jest zamknięta dla ruchu), zaczynamy spektakularny zjazd 14 serpentynami. Na odcinku o długości 1,3 km nachylenie sięga 20%. Z wysokości 380 metrów zjedziemy prawie do poziomy fiordu. Podczas jazdy po bokach drogi zobaczymy wodospady Stalheim (126 m) i Sivle (142 m). Najbardziej trzeba uważać na zakrętach, gdzie spadek jest największy.

Podjazd widziany z górskiego szlaku nad doliną.
Foto: Konrad Konieczny

Nærøyfjord

Po dotarciu na dno doliny Nærøydalen droga łączy się z główną trasą. Skręcając w lewo otoczeni stromymi górami dotrzemy do osady Gudvangen na końcu Nærøyfjordu. Dolina jest tak wąska, że mieści się tu tylko kilkanaście domów wciśniętych między potok, a ścianę gór. Nietrudno zrozumieć dawnych mieszkańców, którzy w epoce wikingów masowo opuszczali te niegościnne strony i narażając życie szukali przygód u wybrzeży Anglii i Szkocji. Na pamiątkę tych wypraw co roku w lipcu odbywa się w Gudvangen festiwal wikingów.

Mając czas warto wybrać się stąd wzdłuż brzegu fiordu do położonej nad brzegiem fiordu osady Bakka. Z Gudvangen wypływają promy wycieczkowe do Aurland i Flåm pozwalające podziwiać całe spektakularne piękno Nærøyfjordu.