W 1979 roku, jako jedna z pierwszych norweskich atrakcji, na Listę UNESCO została wpisana zabudowa nabrzeżna w Bergen. Unikalne drewniane domy na nabrzeżu Bryggen należały do kupców hanzeatyckich. Pochodzą w większości z początku XVIII wieku, kiedy to zostały odbudowane po ogromnym pożarze, jaki dotknął miasto. Na Listę UNESCO wpisanych jest 61 niezwykłych budynków, stanowiących pozostałości dawnej zabudowy.
Również w 1979 roku na Listę UNESCO został wpisany średniowieczny drewniany kościół słupowy w Urnes. Został zbudowany w XII wieku i jest jednym z najstarszych spośród 28 takich kościołów, zachowanych w Norwegii. To przykład najwyższej klasy rzemiosła i pracy drzeworytników. Jest unikatem zarówno pod względem architektonicznym, jak i historycznym.
Miasto Røros jest na Liście UNESCO od 1980 roku. To dawna górnicza osada z ponad 300-letnią tradycją. Doskonale zachował się układ ulic oraz XVII i XVIII- wiecznych budynków, łączących wpływy trendów europejskich i lokalnych. Miasto jest unikatem w skali światowej, nie tylko pod względem architektonicznym, ale także jako źródło informacji o ówczesnym środowisku górnicznym.
Pod tą nazwą kryją dwa najpiękniejsze norweskie fiordy: Nærøyfjord i Geirangerfjord oraz obszar położony w ich pobliżu. Krajobraz ten jest w dużym stopniu dziewiczy, a same fiordy zaliczane są do najpiękniejszych nie tylko w Norwegii, ale i w świecie. Wysokie góry, otaczające fiordy, w połączeniu z bielą przecinających je wodospadów i szmaragdem wody tworzą niezapomniany widok...
W 2004 roku (na rok przed fiordami!) wpisem na Listę UNESCO wyróżnione zostały wyspy Vegaøyan w Północnej Norwegii. Jako uzasadnienie swej decyzji komitet podał fakt, że na wyspach ukazane jest, jak przez setki lat radziła sobie społeczność rybacka na niełatwych terenach w pobliżu koła polarnego. Wyspy znane są z hodowli kaczek edredonowych, którą zajmowały się głównie kobiety. Wpis na Listę UNESCO miał być uhonorowaniem ich trudu. Nie bez znaczenia jest też fakt, że wyspy są po prostu piękne...
W Norwegii jest sporo miejsc, w których odnaleziono prehistoryczne ryty naskalne. Jednak to właśnie w Alta jest największe ich nagromadzenie w Północnej Europie. Dziedzictwo kulturowe obejmuje około 6 tysięcy rytów i 50 malowideł naskalnych, leżących na pięciu obszarach wokół fiordu Altafjorden. Najstarsze dzieła prehistorycznych artystów mają ponad 6 tysięcy lat!
To ciekawostka na Liście UNESCO. Jest to łańcuch trójkątów triangulacyjnych o bokach 20-40 km, ciągnący się od Hammerfest w Norwegii do Morza Czarnego. Dzięki ich wytyczeniu przez zespół pod kierownictwem Friedricha Struvego w latach 1816-52 możliwy stał się pierwszy dokładny pomiar części południka. Wydarzenie to miało ogromne znaczenie dla rozwoju geodezji i kartografii. Południk Struvego składa się z 265 głównych punktów pomiarowych, tworzących 258 trójkątów triangulacyjnych oraz 60 punktów dodatkowych. Cztery spośród głównych punktów pomiarowych leżą w norweskim okręgu Finnmark. W 2005 roku Południk Struvego został wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa Kultury UNESCO.
